kawał
kawał (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kawał kawały dopełniacz kawała[1] kawałów celownik kawałowi kawałom biernik kawał kawały narzędnik kawałem kawałami miejscownik kawale kawałach wołacz kawale kawały - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kawał kawały dopełniacz kawału[1] kawałów celownik kawałowi kawałom biernik kawał kawały narzędnik kawałem kawałami miejscownik kawale kawałach wołacz kawale kawały
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) opowiadać / opowiedzieć / powiedzieć kawał
- (1.3) zrobić / wyciąć / wywinąć komuś kawał
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kawałek m, kawalarstwo n, kawalarz m
- czas. kawałkować ndk.
- związki frazeologiczne:
- kawał z brodą • lepszy pewny kawał chleba niż niepewna sztuka ciasta
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kawałek
- angielski: (1.2) joke; (1.3) prank
- duński: (1.2) vittighed w
- esperanto: (1.2) ŝerco
- francuski: (1.1) pièce ż, (gros) morceau m; (1.2) blague ż
- hiszpański: (1.1) pedazo m, cacho m; (1.2) chiste m, broma ż
- jidysz: (1.3) zrobić brzydki kawał אָפּטאָן אויף טערקיש (opton ojf terkisz)
- niemiecki: (1.2) pot. Jux m
- nowogrecki: (1.1) (μεγάλο) κομμάτι n, μέρος n; (1.2) ανέκδοτο n, πλάκα ż, αστείο n
- rosyjski: (1.2) анекдот m
- szwedzki: (1.2) rolighet w
- włoski: (1.1) pezzo m, spezzone m; (1.2) barzelletta ż
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.