kaszleć

kaszleć (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkaʃlɛʨ̑], AS: [kašleć]

​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. kaszlnąć)

(1.1) gwałtownie wyrzucać powietrze z płuc

odmiana:

(1.1) kaszl|eć koniugacja XI

przykłady:

(1.1) Dnia 6 kwietnia 1949 roku znajdowałem się w szpitalu obozowym w Czelabińsku, bo byłem bardzo ciężko chory na zapalenie płuc. Choroby tej można było uniknąć. Codziennie chodziłem na robotę, lecz byłem bardzo silnie przeziębiony, kaszlałem uporczywie i czułem się fatalnie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kaszleć krwią / flegmą • głośno kaszleć

synonimy:

(1.1) kasłać; przest. kaszlać; reg. śl. charlać; reg. pozn. churchać, churchlać; slang. kucać; gw. kaślać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kaszel m, kaszlnięcie n, kaszlenie n, daw. kaszlanie, daw. kaszlenie, kaszlak m, daw. kaszlacz m, daw. kasłacz m

zgrub. daw. kaszlisko n

przym. kaszlowy, daw. kaszliwy

czas. kaszlnąć, wykasłać/wykasłać się, wykaszleć/wykaszleć się, rozkasłać się, rozkaszleć się, odkasływać, odkaszlnąć, pokasływać

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cough, amer. med. hack (suchym kaszlem)
• arabski: (1.1) سعل, كح
• baskijski: (1.1) eztul egin
• białoruski: (1.1) кашляць
• chiński standardowy: (1.1) 咳嗽
• czeski: (1.1) kašlat
• duński: (1.1) hoste
• esperanto: (1.1) tusi
• farerski: (1.1) hosta
• francuski: (1.1) tousser
• hiszpański: (1.1) toser
• interlingua: (1.1) tussir
• jidysz: (1.1) הוסטן (hustn)
• kataloński: (1.1) estossegar, tossir
• litewski: (1.1) koseti
• łaciński: (1.1) tussio
• niderlandzki: (1.1) hoesten
• niemiecki: (1.1) husten
• nowogrecki: (1.1) βήχω
• ormiański: (1.1) հազալ
• rosyjski: (1.1) кашлять
• slovio: (1.1) kasxlat (кашлат)
• starogrecki: (1.1) βήσσω
• suahili: (1.1) kohoa
• szwedzki: (1.1) hosta
• ukraiński: (1.1) кашляти
• węgierski: (1.1) köhög
• wilamowski: (1.1) hu̇sta, karlǡn

źródła: