kaseton (język polski) edytuj

 
kasetony (1.1)
wymowa:
IPA[kaˈsɛtɔ̃n], AS[kasetõn], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) archit. modułowe zagłębienie w konstrukcji stropu zazwyczaj zdobione; zob. też kaseton w Wikipedii
(1.2) bud. materiał okładzinowy z lekkich płyt, dający powtarzalny wzór na ścianie lub suficie
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) skrzyniec
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. kasetonowy, kasetowy
czas. kasetonować
rzecz. kaseta ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. cassetone[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „kaseton” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.