kary

kary (język polski)

kary (1.1) (2.1)

wymowa:

IPA: [ˈkarɨ], AS: [kary]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) czarny (o maści konia)

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) koń maści czarnej

rzeczownik, forma fleksyjna

(3.1) D. lp oraz M., B. i W. lm od: kara

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	kary		kara	kare	karzy	kare
dopełniacz	karego		karej	karego	karych
celownik	karemu		karej	karemu	karym
biernik	karego	kary	karą	kare	karych	kare
narzędnik	karym		karą	karym	karymi
miejscownik	karym		karej	karym	karych
wołacz	kary		kara	kare	karzy	kare

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kary	kare
dopełniacz	karego	karych
celownik	karemu	karym
biernik	karego	kare
narzędnik	karym	karymi
miejscownik	karym	karych
wołacz	kary	kare

przykłady:

(1.1) Co ciekawe, jeszcze w okolicach 1900 roku większość jutlandów miała umaszczenie kare lub gniade, tymczasem dziś kolory te są w mniejszości, natomiast dominuje maść kasztanowata.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) karosz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) wrony, kruczy

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. karosz m

związki frazeologiczne:

etymologia:

ukr. ка́рий (karyj) < tur.

uwagi:

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) moro, negro; (2.1) (caballo) moro m
• nowogrecki: (1.1) μαύρος; (2.1) καράς m
• szwedzki: (1.1) svart; (2.1) rapp w, svart w
• ukraiński: (1.1) карий

źródła: