kartonik (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od: karton
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na pasiasty egzotyczny parkiet sypnęły się jakieś saszetki, monety i elegancka koperta z wystającym białym kartonikiem[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. karton mrz
przym. kartonowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: karton
źródła:
  1. Piotr Siemion, Finimondo : komedia romantyczna, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.