kartofelek (język polski) edytuj

 
kartofelek (1.2)
 
kartofelki (1.3)
wymowa:
IPA[ˌkartɔˈfɛlɛk], AS[kartofelek], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od kartofel
(1.2) mały kartofel
(1.3) kulin. ciastko w kształcie kulki, wykonanym z masy z kruszonych herbatników, resztek ciast, z dodatkiem kakao, najczęściej polanym polewą czekoladową, posypanym orzeszkami ziemnymi lub wiórkami kokosowymi; także z marcepanu; zob. też bajaderka w Wikipedii
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Mama poszła do kuchenkiPrzynieść befsztyk, kartofelki (…)[1]
(1.1) Raz wróbelek Elemelek znalazł w polu kartofelek.
(1.3) Byłam w cukierni i kupiłam trzy pączki i pół kilo kartofelków.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1-2) ziemniaczek
(1.3) bajaderka, bajadera, ziemniaczek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kartofel m, kartoflanka ż, kartoflisko n, kartoflak mrz
przym. kartoflany
związki frazeologiczne:
odcedzić kartofelki
etymologia:
(1.1-3) pol. kartofel + -ek
uwagi:
(1.1-2) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: kartofel
źródła: