karmiciel (język polski) edytuj

 
karmiciel (1.1) pingwinów
wymowa:
?/i, IPA[karˈmʲiʨ̑ɛl], AS[karmʹićel], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która stale karmi, dostarcza pożywienie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) karmiciel wszy
synonimy:
(1.1) żywiciel
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. karma ż, karmnik mrz, karmidło n, karmidełko n, karmienie n, dokarmianie n, pokarm mrz
forma żeńska karmicielka ż
czas. karmić ndk., podkarmić dk., podkarmiać ndk., dokarmić dk., dokarmiać ndk., skarmić dk., skarmiać ndk., wykarmić dk., wykarmiać ndk.
przym. karmicielski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: