karmiciel

karmiciel (język polski)

karmiciel (1.1) pingwinów

wymowa:

​, IPA: [karˈmʲiʨ̑ɛl], AS: [karmʹićel], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która stale karmi, dostarcza pożywienie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	karmiciel	karmiciele
dopełniacz	karmiciela	karmicieli
celownik	karmicielowi	karmicielom
biernik	karmiciela	karmicieli
narzędnik	karmicielem	karmicielami
miejscownik	karmicielu	karmicielach
wołacz	karmicielu	karmiciele

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) karmiciel wszy

synonimy:

(1.1) żywiciel

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. karma ż, karmnik mrz, karmidło n, karmidełko n, karmienie n, dokarmianie n, pokarm mrz

forma żeńska karmicielka ż

czas. karmić ndk., podkarmić dk., podkarmiać ndk., dokarmić dk., dokarmiać ndk., skarmić dk., skarmiać ndk., wykarmić dk., wykarmiać ndk.

przym. karmicielski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• włoski: (1.1) sfamatore m

źródła: