karlica

karlica (język polski)

wymowa:

​, IPA: [karˈlʲiʦ̑a], AS: [karlʹica], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) osoba płci żeńskiej o niedoborze wzrostu; zob. też karłowatość w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	karlica	karlice
dopełniacz	karlicy	karlic
celownik	karlicy	karlicom
biernik	karlicę	karlice
narzędnik	karlicą	karlicami
miejscownik	karlicy	karlicach
wołacz	karlico	karlice

przykłady:

(1.1) Słonia na arenę wprowadziły dwie karlice.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) olbrzymka

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. karliczka ż

forma męska karzeł

przym. karłowaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

zob. karzeł

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: karzeł

• angielski: (1.1) midgetess
• białoruski: (1.1) карліца ż
• duński: (1.1) hun-dværg w
• francuski: (1.1) naine ż
• hiszpański: (1.1) enana ż
• interlingua: (1.1) nana
• niemiecki: (1.1) Zwergin ż
• nowogrecki: (1.1) γυναίκα νάνος ż
• rosyjski: (1.1) карлица ż

źródła: