karelski
karelski (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) jęz. język karelski; zob. też język karelski w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik karelski karelska karelskie karelscy karelskie dopełniacz karelskiego karelskiej karelskiego karelskich celownik karelskiemu karelskiej karelskiemu karelskim biernik karelskiego karelski karelską karelskie karelskich karelskie narzędnik karelskim karelską karelskim karelskimi miejscownik karelskim karelskiej karelskim karelskich wołacz karelski karelska karelskie karelscy karelskie nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Piszczałki robił z rzadkiej na Białorusi karelskiej brzozy – koniecznie w ciągu jednej nocy, koniecznie z jednego drzewa[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) karelo-fiński • zachodniokarelski • Międzymorze Fińsko-Karelskie • Przesmyk Karelski • Pojezierze Karelskie • Wybrzeże Karelskie • geol. orogeneza karelska
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Karelian
- baskijski: (1.1) kareliar
- baszkirski: (1.1) карел; (2.1) карелса, карел теле
- białoruski: (1.1) карэльскі
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) карэльскі; (2.1) карэльская мова
- czeski: (1.1) karelský
- fiński: (1.1) karjalainen; (2.1) karjala
- hiszpański: (1.1) carelio
- niemiecki: (1.1) karelisch; (2.1) Karelisch n
- rosyjski: (1.1) карельский
- słowacki: (1.1) karelský; (2.1) karelčina ż
- szwedzki: (1.1) karelsk; (2.1) karelska w
- tatarski: (1.1) karel; (2.1) karelça, karel tele
- ukraiński: (1.1) карельський
- źródła:
- ↑ Piotr Bikont, Mirosław Haponiuk, REPORTAŻ, „Gazeta Wyborcza”, 04/03/1994, Narodowy Korpus Języka Polskiego.