wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) wyrażanie dezaprobaty względem osoby
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Dla odstępcy od drogi surowa jest kara, / kto karcenia nie znosi, ten umrze[1].
(1.1) Wykład dotyczył regulacji prawnych związanych z karceniem małoletnich w prawie polskim.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ganienie, krytykowanie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. skarcenie n
czas. karcić ndk., karcić się ndk., skarcić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. karcić + -enie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Księga Przysłów 15,10, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Władysław Borowski).