karbować
karbować (język polski)
edytuj- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
czasownik niedokonany
- (1.1) robić na czym karby[1][2][3]
- (1.2) układać w karby[1][2][3]
- (1.3) fałdować lub marszczyć[1][3]
- odmiana:
- (1.1-3) koniugacja IV
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik karbować czas teraźniejszy karbię karbisz karbi karbimy karbicie karbią czas przeszły m karbowałem karbowałeś karbował karbowaliśmy karbowaliście karbowali ż karbowałam karbowałaś karbowała karbowałyśmy karbowałyście karbowały n karbowałom karbowałoś karbowało tryb rozkazujący niech karbię karbuj niech karbi karbujmy karbujcie niech karbią pozostałe formy czas przyszły m będę karbował,
będę karbowaćbędziesz karbował,
będziesz karbowaćbędzie karbował,
będzie karbowaćbędziemy karbowali,
będziemy karbowaćbędziecie karbowali,
będziecie karbowaćbędą karbowali,
będą karbowaćż będę karbowała,
będę karbowaćbędziesz karbowała,
będziesz karbowaćbędzie karbowała,
będzie karbowaćbędziemy karbowały,
będziemy karbowaćbędziecie karbowały,
będziecie karbowaćbędą karbowały,
będą karbowaćn będę karbowało,
będę karbowaćbędziesz karbowało,
będziesz karbowaćbędzie karbowało,
będzie karbowaćczas zaprzeszły m karbowałem był karbowałeś był karbował był karbowaliśmy byli karbowaliście byli karbowali byli ż karbowałam była karbowałaś była karbowała była karbowałyśmy były karbowałyście były karbowały były n karbowałom było karbowałoś było karbowało było forma bezosobowa czasu przeszłego karbowano tryb przypuszczający m karbowałbym,
byłbym karbowałkarbowałbyś,
byłbyś karbowałkarbowałby,
byłby karbowałkarbowalibyśmy,
bylibyśmy karbowalikarbowalibyście,
bylibyście karbowalikarbowaliby,
byliby karbowaliż karbowałabym,
byłabym karbowałakarbowałabyś,
byłabyś karbowałakarbowałaby,
byłaby karbowałakarbowałybyśmy,
byłybyśmy karbowałykarbowałybyście,
byłybyście karbowałykarbowałyby,
byłyby karbowałyn karbowałobym,
byłobym karbowałokarbowałobyś,
byłobyś karbowałokarbowałoby,
byłoby karbowałoimiesłów przymiotnikowy czynny m karbujący, niekarbujący ż karbująca, niekarbująca karbujące, niekarbujące n karbujące, niekarbujące imiesłów przymiotnikowy bierny m karbowany, niekarbowany karbowani, niekarbowani ż karbowana, niekarbowana karbowane, niekarbowane n karbowane, niekarbowane imiesłów przysłówkowy współczesny karbując, nie karbując rzeczownik odczasownikowy karbowanie, niekarbowanie
- przykłady:
- (1.1) Murzyni z dalekich zakątków Afryki karbowali na kijach swoje znaki oddając w ten sposób swój głos za pokojem.[4]
- (1.1) Owóż, gdy śniegi spadły, obliczano żubry w ten sposób, że każdy młodszy leśnik karbował na kiju wedle śladów wszystkie sztuki, które weszły do jego ostępu lub z niego wyszły.[5]
- (1.1) Po jednej stronie kija karbowano pieniężną wartość materyałów (sic!) [materiałów] wydanych na kredyt, po drugiej sumy na ten dług uiszczone[,] [a u końca kija wisiała kartka, na której było wypisane nazwisko klienta.] Taka[ ]to była ówczesna książkowość [księgowość] kupiecka, [praktykowana w całej Europie przez wiele wieków, a z której się później wywiązała buchhalterya (sic!) [buchalteria] podwójna, używana dzisiaj powszechnie.][6]
- składnia:
- (1.1-3) karbować + B.
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- przest. karbować w pamięci
- uwagi:
- (1.1,3) zwykle jako ims. przym. str.br. (karbowany);[3] czasami też w (1.2) (np. karbowane włosy)
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) carb
- źródła:
- 1 2 3
Hasło „karbować” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- 1 2
Hasło „karbować” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- 1 2 3 4 5
Hasło „chmura” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Borowski, Tadeusz. Mała kronika wielkich spraw. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1951, s. 82. OCLC 69339887.
- ↑ Sienkiewicz, Henryk Adam Aleksander Pius. Z puszczy Białowieskiej. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1907, s. 21.
- ↑ Kaczkowski, Zygmunt Józef Erazm (herbu Pomian; ps. "Ein Pole"). Olbrachtowi rycerze. T. I. [1.]. Lwów: Gubrynowicz i Schmidt, 1889, s. 77. [zob. też:] Warszawa: Biblioteka Polska, 1924, s. 76–77.