karateka

karateka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkaraˈtɛka], AS: [karateka], zjawiska fonetyczne: akc. pob.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) sport. osoba uprawiająca karate

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	karateka	karatecy
dopełniacz	karateki	karateków
celownik	karatece	karatekom
biernik	karatekę	karateków
narzędnik	karateką	karatekami
miejscownik	karatece	karatekach
wołacz	karateko	karatecy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. karate n

związki frazeologiczne:

etymologia:

jap. 空手家

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) karateka
• esperanto: (1.1) karateisto
• hiszpański: (1.1) karateca m, karateka m
• japoński: (1.1) 空手家
• litewski: (1.1) karatistas m
• nowogrecki: (1.1) καρατίστας m, καρατέκα m
• włoski: (1.1) karateka m

źródła:

karateka (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ka.ɾa.ˈte.ka]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) sport. karateka

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) sport. (kobieta) karateka

odmiana:

(1) (2) lm karatekas

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) karateca

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kárate m, karate m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

równoważna forma preferowana to karateca

źródła:

karateka (język włoski)

wymowa:

IPA: /karaˈtɛka/

podział przy przenoszeniu wyrazu: ka•ra•te•ka

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) sport. karateka

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) sport. (kobieta) karateka

odmiana:

(1-2) nieodm., lp karateka; lm karateka

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. karate m

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. karate

uwagi:

źródła: