kapitulation
kapitulation (język szwedzki) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) kapitulacja[1]
- odmiana:
- (1.1) en kapitulation, kapitulationen, kapitulationer, kapitulationerna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. kapitulera
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 235.