kapelusznik

kapelusznik (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rzem. wytwórca kapeluszy

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) st.pol. łow. bardzo stary odyniec

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kapelusznik	kapelusznicy
dopełniacz	kapelusznika	kapeluszników
celownik	kapelusznikowi	kapelusznikom
biernik	kapelusznika	kapeluszników
narzędnik	kapelusznikiem	kapelusznikami
miejscownik	kapeluszniku	kapelusznikach
wołacz	kapeluszniku	kapelusznicy

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kapelusznik	kapeluszniki
dopełniacz	kapelusznika	kapeluszników
celownik	kapelusznikowi	kapelusznikom
biernik	kapelusznika	kapeluszniki
narzędnik	kaplusznikiem	kapelusznikami
miejscownik	kapeluszniku	kapelusznikach
wołacz	kapeluszniku	kapeluszniki

przykłady:

(1.1) Obok nas ma swój zakład kapelusznik.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rzemieślnik

(2.1) dzik

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kapelusik m, kapelusz mrz, kapelusznictwo n, kapelutek m

forma żeńska kapeluszniczka ż

przym. kapeluszowy, kapeluszniczy, kapeluszowaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. kapelusz + -nik

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Zawody

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) hatter, hatmaker
• baskijski: (1.1) kapelagile
• białoruski: (1.1) капялюшнік m
• czeski: (1.1) kloboučník m
• francuski: (1.1) chapelier m
• hebrajski: (1.1) כובען m
• hiszpański: (1.1) sombrerero m
• interlingua: (1.1) cappellero
• niemiecki: (1.1) Hutmacher m
• rosyjski: (1.1) шляпник m
• słowacki: (1.1) klobučník
• ukraiński: (1.1) капелюшник m
• włoski: (1.1) cappellaio m

źródła: