kaowiec (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[kaˈɔvʲjɛʦ̑], AS[kaovʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. instruktor kulturalno-oświatowy zatrudniany przez domy kultury, domy wczasowe itp., szczególnie popularny w czasach PRL-u; zob. też kaowiec w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Stasiek pracował jako kaowiec w popularnym domu wczasowym w Międzyzdrojach, więc poznawał wielu ludzi.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) animator, KO
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska kaowczyni ż
skr. KO
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. KO[1]
uwagi:
nie mylić z: kakaowiec
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.