kantoński

kantoński (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z Kantonem, dotyczący Kantonu (miasta w Chinach)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. język kantoński, używany w południowych Chinach, Hongkongu i Makau; zob. też język kantoński w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	kantoński		kantońska	kantońskie	kantońscy	kantońskie
dopełniacz	kantońskiego		kantońskiej	kantońskiego	kantońskich
celownik	kantońskiemu		kantońskiej	kantońskiemu	kantońskim
biernik	kantońskiego	kantoński	kantońską	kantońskie	kantońskich	kantońskie
narzędnik	kantońskim		kantońską	kantońskim	kantońskimi
miejscownik	kantońskim		kantońskiej	kantońskim	kantońskich
wołacz	kantoński		kantońska	kantońskie	kantońscy	kantońskie
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(2.1) kantońskojęzyczny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Kanton mrz, kantończyk mos, kantonka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Cantonese; (2.1) Cantonese
• francuski: (1.1) cantonais; (2.1) cantonais m
• łaciński: (1.1) cantonensis
• niemiecki: (1.1) kantonesisch; (2.1) Kantonesisch n
• słowacki: (1.1) kantonský; (2.1) kantončina ż

źródła: