kanonować (język polski) edytuj

 
żołnierze kanonują (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) daw. wojsk. strzelać w kogoś z armat, prowadzić kanonadę[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kanonier m, kanonierka ż, kanonierstwo n
przym. kanonowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. cannoner
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „Kanonować” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. II: H-M, Warszawa 1900–1927, s. 235.