kanister
kanister (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) mot. przenośny zbiornik na paliwo z uchwytem umożliwiajacym ręczny transport; zob. też kanister w Wikipedii
- (1.2) daw. blaszany pojemnik do przenoszenia lub przechowywania czekolady, tytoniu itp. używany podczas wycieczek[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kanister kanistry dopełniacz kanistra kanistrów celownik kanistrowi kanistrom biernik kanister kanistry narzędnik kanistrem kanistrami miejscownik kanistrze kanistrach wołacz kanistrze kanistry
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. kanistrowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) niem. Kanister < ang. canister[2] < łac. canistrum → koszyk trzcinowy[1]
- (1.2) ang. canister[3][4]
- uwagi:
- Nienormatywna forma: karnister.
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) jerrycan; (1.2) canister
- czeski: (1.1) kanystr m
- niemiecki: (1.1) Kanister m, Benzinkanister m
- norweski (bokmål): (1.1) bensinkanne
- rosyjski: (1.1) канистра ż
- słowacki: (1.1) kanister m
- ukraiński: (1.1) каністра ż
- węgierski: (1.1) benzinkanna
- włoski: (1.1) tanica ż
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „kanister” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Duden online
- ↑ Michał Arct, Michała Arcta słownik wyrazów obcych, wydanie piętnaste, Warszawa, Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, 1937.
- ↑ Trzaski, Everta i Michalskiego Encyklopedyczny słownik wyrazów obcych, Warszawa, 1939.
kanister (język słowacki) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) kanister
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) kanistra
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: