kanin (język duński) edytuj

 
en grå kanin (1.1) i et bur
wymowa:
Dania: [kaˈniˀn]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zool. królik
odmiana:
(1.1) en kanin, kaninen, kaniner, kaninerne
przykłady:
(1.1) Min kanin spiser udelukkende radiser og gulerødder.Mój królik jada wyłącznie rzodkiewki i marchewki.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
trække en kanin op af hattenforsøgskaninkrólik doświadczalny
etymologia:
st.franc. conin
uwagi:
zobacz też: zwierzęta w języku duńskim
źródła:

kanin (język norweski (bokmål)) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. królik
odmiana:
(1.1) en kanin, kaninen, kaniner, kaninene
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kanin (język norweski (nynorsk)) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. królik
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kanin (język szwedzki) edytuj

 
kanin (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zool. królik
odmiana:
(1.1) en kanin, kaninen, kaniner, kaninerna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: zwierzęta w języku szwedzkim
źródła: