kampanila (język polski) edytuj

 
kampanila (1.1)
wymowa:
IPA[ˌkãmpãˈɲila], AS[kãmpãńila], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) archit. wysmukła wieża pełniąca funkcję dzwonnicy, stojąca obok kościoła; zob. też kampanila w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dzwonnica
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. campanile < łac. campanus (pochodzący z Kampanii)[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „kampanila” w: Władysław Kopaliński, Słownik eponimów czyli wyrazów odimiennych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996, ISBN 83-01-11978-0, s. 139.

kampanila (język czeski) edytuj

 
kampanila (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) archit. kampanila[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „kampanila” w: Internetová jazyková příručka.

kampanila (język słowacki) edytuj

 
kampanila (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) archit. kampanila[1][2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „kampanila” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
  2.   Hasło „[1]” w: Encyclopaedia Beliana, Centrum spoločných činností Slovenskej akadémie vied, Encyklopedický ústav.