kamienować (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) uśmiercać poprzez obrzucenie kamieniami[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kamieniarz mos, kamieniowanie n, kamienowanie n, kamień mrz, kamyk mrz, ukamienowanie n
przym. kamienisty, kamienny
czas. ukamienować
związki frazeologiczne:
etymologia:
od prasł. *kamenovati[2][3], od prasł. *kamy[3]kamień
por. chorw. kamenovati, czes. kamenovat, ros. каменовать, serb. каменовати, słc. kameňovať, słń. kamenovati i ukr. каменувати
uwagi:
Niepoprawne są formy „kamionować[4] i „kamieniować[4][3].
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: ukamienować
źródła:
  1.   Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Этимологический словарь славянских языков, red. O. Trubaczow, A. Żurawlоw, t. IX, Moskwa 1974-, s. 133.
  3. 3,0 3,1 3,2   Porada „kukurydzany i kamienować” w: Poradnia językowa PWN.
  4. 4,0 4,1 Hasło „kamienować” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 240.