kalvkött (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) kulin. cielęcina[1]
odmiana:
(1.1) ett kalvkött, kalvköttet; blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kalv
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) szw. kalv + köttcielę + mięso
uwagi:
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 233.