kalmar
kalmar (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) zool. Teuthida[1], gatunek głowonoga; zob. też kałamarnice w Wikipedii
- (1.2) kulin. spoż. zwierzę z gatunku kalmarów (1.1); zwykle w lm
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kalmar kalmary dopełniacz kalmara kalmarów celownik kalmarowi kalmarom biernik kalmara kalmary narzędnik kalmarem kalmarami miejscownik kalmarze kalmarach wołacz kalmarze kalmary
- przykłady:
- (1.2) Dokładnie oczyszczone z błon kalmary (tułowia, czułki i głowy) umyć starannie i zalać w rondlu zimną wodą[2].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) kałamarnica
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) kalmar patagoński, kalmar pospolity; kalmar szelfowy, kalmar europejski, kalmar argentyński
- holonimy:
- (1.2) owoce morza
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kalmarowiec mzw, kalmarownik mzw, kalmarzec mzw
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. calamarius → służący do przechowywania piór do pisania[3]
- uwagi:
- (1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Zwierzęta • Indeks:Polski - Jedzenie
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) squid; (1.2) calamari
- białoruski: (1.1) кальмар m
- chorwacki: (1.1) lignja
- francuski: (1.1) calmar m; (1.2) calmar m
- hawajski: (1.1) mūheʻe
- hiszpański: (1.1) calamar m; (1.2) calamar m
- jidysz: (1.1) טינטפֿיש m (tintfisz)
- kataloński: (1.1) calamar m
- niemiecki: (1.1) Kalmar m; (1.2) Kalmar m
- nowogrecki: (1.1) καλαμάρι n, καλαμαράκι n
- rosyjski: (1.1) кальма́р m
- ukraiński: (1.1) кальмар m
- węgierski: (1.1) kalmár
- włoski: (1.1) calamaro m; (1.2) calamaro m
- źródła:
- ↑ Hasło „Teuthida” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- ↑ Kalmary w winie
- ↑ Hasło „kalmar” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.