kadłubek (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[kadˈwubɛk], AS[kadu̯ubek] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. zdrobn. kadłub (w znaczeniu: tułów)[1]
(1.2) przest. naczynie z kory drzewnej[2]
(1.3) przest. wydrążony pniak drewniany, który wkłada się na wbity w ziemię pal, służący do naciągania powroza mostowego[2]
(1.4) reg. pułapka na szczury[2]
(1.5) reg. budka dla szpaków wieszana na drzewach[2]
(1.6) obraź. pejor. osoba pozbawiona wszystkich kończyn
odmiana:
(1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kadłub m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: kadubek
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3   Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. II: H-M, Warszawa 1900–1927, s. 198.