kłapać dziobem

kłapać dziobem (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkwapaʥ̑ ˈːɔbɛ̃m], AS: [ku̯apa• ʒ́obẽm], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• udźw. międzywyr.• gemin. ​

znaczenia:

fraza czasownikowa niedokonana

(1.1) mówić bardzo dużo; wypowiadać wiele słów, niepociągających za sobą żadnego działania

(1.2) nie potrafić dochować tajemnicy, zdradzać powierzoną komuś tajemnicę

odmiana:

(1.1-2) zob. kłapać, „dziobem” nieodm.

przykłady:

(1.2) On kłapie dziobem na prawo i lewo, lepiej nie powierzać mu żadnej tajemnicy.

składnia:

kolokacje:

(1.2) lubić kłapać dziobem

synonimy:

(1.1) pleść ozorem; gadać jak najęty; gadać, co ślina na język przyniesie; pleść trzy po trzy

(1.2) mleć ozorem, puszczać farbę, mieć długi język

antonimy:

(1.1) trzymać język za zębami, nie puszczać pary z ust; posp. nie puszczać pary z gęby

(1.2) trzymać język za zębami, nie puszczać pary z ust, milczeć jak grób, trzymać buzię na kłódkę; posp. nie puszczać pary z gęby, trzymać gębę na kłódkę

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne

tłumaczenia:

źródła: