kłącze (język polski) edytuj

 
kłącze (1.1)
wymowa:
IPA[ˈkwɔ̃n͇ʧ̑ɛ], AS[ku̯õṇče], zjawiska fonetyczne: udziąs.nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) bot. pęd podziemny niektórych roślin, pełniący funkcję organu spichrzowego i przetrwalnikowego; zob. też kłącze w Wikipedii
(1.2) filoz. twór pozbawiony centrum i różny w każdym swoim punkcie
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Nie mając żadnego narzędzia, gołymi rękami pospiesznie wyszarpywał z ziemi splątane kłącza.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. kłączowy, kłączasty
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: