jubilerka
jubilerka (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) osoba płci żeńskiej zajmująca się jubilerstwem; rzemieślniczka artystyczna trudniąca się wyrobem, przeróbką, naprawą, wyceną i sprzedażą przedmiotów z metali szlachetnych (m.in. złota, srebra, platyny, palladu) oraz kamieni szlachetnych i ozdobnych
- (1.2) pot. zob. jubilerstwo[1][2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik jubilerka jubilerki dopełniacz jubilerki jubilerek celownik jubilerce jubilerkom biernik jubilerkę jubilerki narzędnik jubilerką jubilerkami miejscownik jubilerce jubilerkach wołacz jubilerko jubilerki - (1.2) blm[1]
przypadek liczba pojedyncza mianownik jubilerka dopełniacz jubilerki celownik jubilerce biernik jubilerkę narzędnik jubilerką miejscownik jubilerce wołacz jubilerko
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) jubilerstwo
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) rzemieślniczka
- hiponimy:
- (1.1) złotniczka
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. jubilerstwo n, jubilernia ż, jubilerszczyzna ż, jubilerek m
- przym. jubilerski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) por. złotniczka
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: jubiler
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: jubilerstwo
- czeski: (1.1) klenotnice ż
- francuski: (1.1) bijoutière ż
- litewski: (1.1) juvelyrė ż
- słowacki: (1.1) klenotníčka ż, šperkárka ż
- włoski: (1.1) gioielliera ż; (1.2) gioielleria ż
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „jubilerka” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „jubilerka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.