joga

joga (język polski)

mężczyzna ćwiczący jogę (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈjɔɡa], AS: [i ̯oga] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. filoz. jeden z sześciu ortodoksyjnych systemów filozofii indyjskiej; zob. też joga w Wikipedii

(1.2) tradycyjny indyjski system ćwiczeń duchowych i fizycznych

odmiana:

(1.1-2) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	joga
dopełniacz	jogi
celownik	jodze
biernik	jogę
narzędnik	jogą
miejscownik	jodze
wołacz	jogo

przykłady:

(1.2) Uprawiać jogę mogą ludzie dowolnego wyznania.

składnia:

kolokacje:

(1.2) ćwiczyć / uprawiać jogę

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. jogin m, jogini ż, joginka ż, jogizm m, jog m

przym. jogiczny, jogistyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) sanskr., pali योग (yóga) < od sanskr. rdzenia yuj → łączyć, kierować, skupiać uwagę, jarzmo, powściągać

(1.2) od (1.1)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) yoga; (1.2) yoga
• białoruski: (1.1) ёга ż; (1.2) ёга ż
• bułgarski: (1.1) йога m; (1.2) йога m
• czeski: (1.1) jóga ż; (1.2) jóga ż
• duński: (1.1) yoga w; (1.2) yoga w
• esperanto: (1.1) jogo; (1.2) jogo
• francuski: (1.1) yoga m; (1.2) yoga m
• hiszpański: (1.1) yoga m; (1.2) yoga m
• niemiecki: (1.1) Yoga n/m; (1.2) Yoga n/m
• nowogrecki: (1.1) γιόγκα ż
• portugalski: (1.1) ioga ż; (1.2) ioga ż
• rosyjski: (1.1) йога ż; (1.2) йога ż
• słowacki: (1.1) joga ż; (1.2) joga ż
• słoweński: (1.1) joga ż; (1.2) joga ż
• węgierski: (1.1) jóga; (1.2) jóga
• włoski: (1.1) yoga m; (1.2) yoga m

źródła:

joga (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. filoz. joga

(1.2) joga (system ćwiczeń)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

gravidjoga • hathajoga

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. jogín m, jogínka ż, jogizmus m, jogista m, jogistka ż

przym. jogový, jogínsky, jogistický

przysł. jogínsky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: