jednorożec

jednorożec (język polski)

jednorożec (1.1)

jednorożce (1.2)

wymowa:

IPA: [ˌjɛdnɔˈrɔʒɛʦ̑], AS: [i ̯ednorožec], zjawiska fonetyczne: akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) mit. fantastyczne stworzenie posiadające jeden róg na czole, pojawiające się w mitach i legendach; zob. też jednorożec w Wikipedii

(1.2) st.pol. nosorożec

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	jednorożec	jednorożce
dopełniacz	jednorożca	jednorożców
celownik	jednorożcowi	jednorożcom
biernik	jednorożca	jednorożce
narzędnik	jednorożcem	jednorożcami
miejscownik	jednorożcu	jednorożcach
wołacz	jednorożcu	jednorożce

przykłady:

(1.1) Jednorożca identyfikowano m.in. z nosorożcem, oryksem, elandem i kudu. Do grona możliwych pierwowzorów często zalicza się także wymarłe elasmoterium.

(1.1) Masz już dziesięć lat i nadal wierzysz w świętego mikołaja? Może jeszcze mi powiesz, że wierzysz także w jednorożce i krasnoludki?

składnia:

kolokacje:

(1.1) Niewidzialny Różowy Jednorożec

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. jednorożność ż

przym. jednorożcowy, jednorożny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: nosorożec

• angielski: (1.1) unicorn
• arabski: (1.1) حريش m
• baskijski: (1.1) adarbakar
• białoruski: (1.1) аднарог m
• bułgarski: (1.1) еднорог m
• chorwacki: (1.1) jednorog m
• czeski: (1.1) jednorožec m
• duński: (1.1) enhjørning w
• esperanto: (1.1) unikorno, unukornulo
• fiński: (1.1) yksisarvinen
• francuski: (1.1) licorne ż, unicorne m
• hiszpański: (1.1) unicornio m
• ido: (1.1) unikorno
• interlingua: (1.1) unicorne
• japoński: (1.1) ユニコーン (yunikōn)
• koreański: (1.1) 유니콘 (yunik’on)
• litewski: (1.1) vienaragis m
• macedoński: (1.1) еднорог m
• niemiecki: (1.1) Einhorn m/n
• nowogrecki: (1.1) μονόκερος m
• portugalski: (1.1) unicórnio m, licórnio m
• rosyjski: (1.1) единоро́г m
• słowacki: (1.1) jednorožec m
• słoweński: (1.1) samorog m
• starogrecki: (1.1) μονόκερως m/ż, καρτάζωνος m
• szwedzki: (1.1) enhörning w
• turecki: (1.1) tekboynuz
• ukraiński: (1.1) єдиноріг m

źródła: