jednolitość (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co jednolite; cecha tych, którzy jednolici
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
(1.1) jednolitość + D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) spójność, zborność, zwartość, koherentność
antonimy:
(1.1) niejednolitość
hiperonimy:
(1.1) cecha
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. jednolity, jednolicie
przysł. jednolicie, niejednolicie
rzecz. ujednolicenie n, niejednolitość ż
czas. ujednolicić
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. jednolity + -ość
uwagi:
Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „jednolitość” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.