jednolatka

jednolatka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌjɛdnɔˈlatka], AS: [i ̯ednolatka], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dziewczynka mająca jeden rok

(1.2) dziewczyna lub kobieta w tym samym wieku

(1.3) zwierzę, rzecz lub roślina mająca jeden rok

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D., B. lp od jednolatek

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	jednolatka	jednolatki
dopełniacz	jednolatki	jednolatek
celownik	jednolatce	jednolatkom
biernik	jednolatkę	jednolatki
narzędnik	jednolatką	jednolatkami
miejscownik	jednolatce	jednolatkach
wołacz	jednolatko	jednolatki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) równolatka, rówieśnica, rówieśniczka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. jednolatek m

przym. jednoletni

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: jednolatek

• białoruski: (1.2) аднагодка ż
• niemiecki: (1.1) Einjährige ż
• rosyjski: (1.2) одногодка ż, однолетка ż

źródła: