jednokoronowy

jednokoronowy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌjɛdnɔkɔrɔ̃ˈnɔvɨ], AS: [i ̯ednokorõnovy], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający wartość/liczący/wynoszący 1 koronę

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	jednokoronowy		jednokoronowa	jednokoronowe	jednokoronowi	jednokoronowe
dopełniacz	jednokoronowego		jednokoronowej	jednokoronowego	jednokoronowych
celownik	jednokoronowemu		jednokoronowej	jednokoronowemu	jednokoronowym
biernik	jednokoronowego	jednokoronowy	jednokoronową	jednokoronowe	jednokoronowych	jednokoronowe
narzędnik	jednokoronowym		jednokoronową	jednokoronowym	jednokoronowymi
miejscownik	jednokoronowym		jednokoronowej	jednokoronowym	jednokoronowych
wołacz	jednokoronowy		jednokoronowa	jednokoronowe	jednokoronowi	jednokoronowe

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. jednokoronówka

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: