jednokołowy

jednokołowy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌjɛdnɔkɔˈwɔvɨ], AS: [i ̯ednokou̯ovy], zjawiska fonetyczne: akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który ma jedno koło

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	jednokołowy		jednokołowa	jednokołowe	jednokołowi	jednokołowe
dopełniacz	jednokołowego		jednokołowej	jednokołowego	jednokołowych
celownik	jednokołowemu		jednokołowej	jednokołowemu	jednokołowym
biernik	jednokołowego	jednokołowy	jednokołową	jednokołowe	jednokołowych	jednokołowe
narzędnik	jednokołowym		jednokołową	jednokołowym	jednokołowymi
miejscownik	jednokołowym		jednokołowej	jednokołowym	jednokołowych
wołacz	jednokołowy		jednokołowa	jednokołowe	jednokołowi	jednokołowe
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Do ręcznego transportu paliwa służą jednokołowe taczki lub dwukołowe wózki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. jednokółka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) unurada
• hiszpański: (1.1) de una rueda
• nowogrecki: (1.1) μονότροχος
• słowacki: (1.1) jednokolesový
• ukraiński: (1.1) одноколісний

źródła: