jednohlasný
jednohlasný (język czeski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) jednomyślny, jednogłośny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m żw m nżw ż n m żw m nżw ż n mianownik jednohlasný jednohlasná jednohlasné jednohlasní jednohlasné jednohlasná dopełniacz jednohlasného jednohlasné jednohlasného jednohlasných celownik jednohlasnému jednohlasné jednohlasnému jednohlasným biernik jednohlasného jednohlasný jednohlasnou jednohlasné jednohlasné jednohlasná wołacz jednohlasný jednohlasná jednohlasné jednohlasní jednohlasné jednohlasná miejscownik jednohlasném jednohlasné jednohlasném jednohlasných narzędnik jednohlasným jednohlasnou jednohlasným jednohlasnými nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
jednohlasný (język słowacki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) jednogłośny, jednomyślny[1][2]
- (1.2) muz. jednogłosowy[1][2]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) jednomyseľný
- (1.2) jednohlasový
- antonimy:
- (1.2) viachlasný, viachlasový
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. jednohlasnosť ż, jednohlas m
- przym. jednohlasový
- przysł. jednohlasne
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
- ↑ 2,0 2,1 Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 293.