jebaniec

jebaniec (język polski)

wymowa:

IPA: [jɛˈbãɲɛt͡s], AS: [i ̯ebãńec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) wulg. głupi lub podły mężczyzna

(1.2) wulg. ktoś zadziwiający, budzący podziw

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	jebaniec	jebańcy
dopełniacz	jebańca	jebańców
celownik	jebańcowi	jebańcom
biernik	jebańca	jebańców
narzędnik	jebańcem	jebańcami
miejscownik	jebańcu	jebańcach
wołacz	jebańcu	jebańcy
depr. M. i W. lm: (te) jebańce

przykłady:

(1.1) Ten jebaniec nas zakapował.

(1.2) Patrz jaki jebaniec, zeskoczył z dachu i przeżył!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. jebanie n, jebak mzw/mos

czas. dojebać, jebać

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. jebać

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: