jebać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈjɛbaʨ̑], AS[i ̯ebać], ?/i
podział przy przenoszeniu wyrazu: je•bać[1]
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) wulg. pot. uprawiać z kimś seks (jako strona aktywna)
(1.2) wulg. pot. przen. śmierdzieć

czasownik przechodni niedokonany (dk. jebnąć)

(2.1) wulg. pot. przen. uderzać kogoś lub coś
(2.2) wulg. pot. przen. rzucać czymś
(2.3) wulg. pot. przen. lekceważyć
(2.4) wulg. pot. przen. kraść

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. jebnąć)

(3.1) wulg. pot. przen. wydawać głośny dźwięk
(3.2) wulg. pot. rzad. przen. zmyślać, mówić coś głupiego

czasownik zwrotny niedokonany jebać się (dk. jebnąć się)

(4.1) wulg. pot. przen. uderzać się, bić się
(4.2) wulg. pot. przen. psuć się
(4.3) wulg. pot. przen. mylić się

czasownik zwrotny niedokonany jebać się (dk. brak)

(5.1) wulg. pot. uprawiać seks
odmiana:
(1.1-2) (2.1-4)
(3.1-2)
(4.1-3) (5.1)
przykłady:
(1.1) Dzieci nie lubiły zasranego aparatczyka, co jebał ich matkę[2].
(1.2) Ale tu jebie szczyną!
(2.1) Gdy mnie wkurwia, jebię go w łeb.
(2.2) Zawsze jak się wkurwi, to jebie talerzami w ziemię.
(2.3) Jebię to wszystko!
(3.1) Co tam tak głośno jebie za ścianą?
(3.2) Naprawdę? Jebiesz.
(4.1) Za szkołą Piotrek z Markiem jebią się po ryjach.
(4.2) Komputer mi się jebie.
(4.3) Przy pierwiastkach zawsze jebię się w obliczeniach.
(4.3) Jebie mi się prawa z lewą.
(5.1) Jebiemy się ze sobą każdego wieczoru jak króliki.
składnia:
(1.1) (2.1-4) jebać + B.
(2.1-2) jebać + N.
kolokacje:
(2.3) jebać to
synonimy:
(1.1) pierdolić, pieprzyć
(1.2) capić, walić
(2.3) pierdolić, pieprzyć
(3.2) pierdolić, pieprzyć
(5.1) wulg. pierdolić się, pieprzyć się, bzykać się, ruchać się; neutr. uprawiać seks, kopulować; przest. chędożyć się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. jebany mos, dojebanie n, dojebywanie n, jebacz mos, jebaczek mos, jebadełkowo n, jebadło n, jebak mos, jebaka mos, jebalnia ż, jebalska ż, jebanie n, jebaniec mos, jebanina ż, jebanko n, jebankowanie n, jebankowo n, jebaństwo n, jebielonka ż, jebliwość ż, jebnięcie n, jebu-jebu n, najebanie n, odjebanie n, odjebywanie n, ojebanie n, podjebanie n, podjebywanie n, pojeb mos, pojebanie n, pojebaniec mos, pojebus mos, przejebanie n, przejebywanie n, przyjebanie n, przyjebywanie n, rozjebanie n, rozjebywanie n, ujebanie n, ujebywanie n, wjebanie n, wjebywanie n, wyjebanie n, wyjebywanie n, zajebanie n, zjeb mos, zjebanie n, zjebka ż
czas. dojebać dk., dojebywać ndk., jebnąć dk., najebać dk., odjebać dk., odjebywać ndk., ojebać dk., podjebać dk., podjebywać ndk., pojebać dk., przejebać dk., przejebywać ndk., przyjebać dk., przyjebywać ndk., rozjebać dk., rozjebywać ndk., ujebać dk., ujebywać ndk., wjebać dk., wjebywać ndk., wyjebać dk., wyjebywać ndk., zajebać dk., zjebać dk.
przym. jebacki, jebaczy, jebany, jebliwy, pojebany, wyjebany, zajebisty, zjebany
przysł. zajebiście
związki frazeologiczne:
jebać tojebać binię jednym sztosemjebać kapęjebać kotka za pomocą młotkajebać po oczachjebać się ręczniejebać w cycejebać w dupęjebać w fugęjebać w śpiewnikpies jebałpójść się jebaćw mordę jebany
etymologia:
Stary wyraz ogólnosłowiański, w języku polskim zaświadczony od XV w. (jako wyjebać); z prasł. *jebati[3][4]; por. czes. jebati, słc. jebať, głuż. jebać, dłuż. jebaś, białor. ябаць, ros. ебать, ukr. їбати, bułg. еба, słń. jebati.
uwagi:
(2.1-2, 3.1) najczęściej używane w aspekcie dokonanym
tłumaczenia:
(4.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pierdolić
(5.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dupczyć
źródła:
  1. Hasło „jebać (by)” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 400.
  2. John le Carré, Zdrajca w naszym typie, tłum. Jan Rybicki, 2016.
  3. Franciszek Sławski, Słownik etymologiczny języka polskiego, t. I, Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego, Kraków 1958–1965, s. 541–542.
  4. Andrzej Bańkowski, Etymologiczny słownik języka polskiego, t. I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-13016-4, s. 583.

jebać (język górnołużycki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) oszukiwać
(1.2) zdradzać
(1.3) zamieniać, wymieniać
odmiana:
koniugacja VIa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) jebać dowěr
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. jebak, jebanje, jebanstwo
czas. dk. zjebać, dk. wojebać
związki frazeologiczne:
jebać bratra a nana kaž wony Jakub[1]jebać kaž překlepany žid[1]
etymologia:
zob. jebać
uwagi:
(1) zobacz też: „fałszywi przyjaciele” w języku górnołużyckim
źródła:
  1. 1,0 1,1 Anna Jakubowska, O czeskiej i górnołużyckiej frazeologii, czyli ustalone porównania semantycznego pola kłamstwa w dwóch bliskich sobie językach, „Kontakty językowe i kulturowe w Europie”, 2007, s. 170.