jasnobłękitny

jasnobłękitny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌjasnɔbwɛ̃ŋʲˈcitnɨ], AS: [i ̯asnobu̯ẽŋʹḱitny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający kolor błękitny o jasnym odcieniu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	jasnobłękitny		jasnobłękitna	jasnobłękitne	jasnobłękitni	jasnobłękitne
dopełniacz	jasnobłękitnego		jasnobłękitnej	jasnobłękitnego	jasnobłękitnych
celownik	jasnobłękitnemu		jasnobłękitnej	jasnobłękitnemu	jasnobłękitnym
biernik	jasnobłękitnego	jasnobłękitny	jasnobłękitną	jasnobłękitne	jasnobłękitnych	jasnobłękitne
narzędnik	jasnobłękitnym		jasnobłękitną	jasnobłękitnym	jasnobłękitnymi
miejscownik	jasnobłękitnym		jasnobłękitnej	jasnobłękitnym	jasnobłękitnych
wołacz	jasnobłękitny		jasnobłękitna	jasnobłękitne	jasnobłękitni	jasnobłękitne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) ciemnobłękitny

hiperonimy:

(1.1) błękitny

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. jasno- + błękitny

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Kolory

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) světleblankytný, světle blankytný
• jidysz: (1.1) העל בלאָ (hel blo), העל בלוי (hel bloj)
• niemiecki: (1.1) hellblau
• słowacki: (1.1) svetlobelasý
• ukraiński: (1.1) сві́тло-блаки́тний

źródła: