jasno-

jasno- (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈjasnɔ], AS: [i ̯asno]

​

znaczenia:

temat słowotwórczy

(1.1) pierwszy człon przymiotników złożonych wskazujący na jasny odcień lub małą intensywność określonej barwy

(1.2) pierwszy człon przymiotników złożonych wskazujący na jasną barwę tego, co nazywa drugi człon złożenia

odmiana:

(1.1-2) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) jasnobrązowy • jasnoczerwony • jasnofioletowy • jasnoniebieski • jasnopomarańczowy • jasnoszary • jasnozielony • jasnożółty

(1.2) jasnooki • jasnowłosy

synonimy:

antonimy:

(1.1-2) ciemno-

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. jasność ż, jasnota ż, jasne n

czas. jaśnieć

przym. jasny

przysł. jasno

wykrz. jasne

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• jidysz: (1.1) העל (hel), קלאָר (klor); (1.2) העל (hel)

źródła: