jarzębiaczek

jarzębiaczek (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌjaʒɛ̃mˈbʲjaʧ̑ɛk], AS: [i ̯ažẽmbʹi ̯aček], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. zdrobn. od: jarzębiak

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	jarzębiaczek	jarzębiaczki
dopełniacz	jarzębiaczku	jarzębiaczków
celownik	jarzębiaczkowi	jarzębiaczkom
biernik	jarzębiaczek	jarzębiaczki
narzędnik	jarzębiaczkiem	jarzębiaczkami
miejscownik	jarzębiaczku	jarzębiaczkach
wołacz	jarzębiaczku	jarzębiaczki

przykłady:

(1.1) Wypiłyśmy z bratówką po trzy kieliszki jarzębiaczku i trochę się wstawiłyśmy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

zob. jarzębiak

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: jarzębiak

źródła: