jagniątko

jagniątko (język polski)

jagniątko (1.1)

wymowa:

IPA: [jäɟˈɲɔ̃ntkɔ], AS: [i ̯äǵńõntko], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ą 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zdrobn. od: jagnię

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	jagniątko	jagniątka
dopełniacz	jagniątka	jagniątek
celownik	jagniątku	jagniątkom
biernik	jagniątko	jagniątka
narzędnik	jagniątkiem	jagniątkami
miejscownik	jagniątku	jagniątkach
wołacz	jagniątko	jagniątka

przykłady:

(1.1) W zagrodzie pasło się małe jagniątko.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. jagnię n, jagnięcina ż

przym. jagnięcy

czas. jagnić się

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. jagnię + -ątko

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: jagnię

• białoruski: (1.1) ягнятка n
• bułgarski: (1.1) агънце n
• czeski: (1.1) jehňátko n
• kaszubski: (1.1) jagniątkò n
• łaciński: (1.1) agnellus m
• niemiecki: (1.1) Lämmchen n
• nowogrecki: (1.1) αρνάκι n
• rosyjski: (1.1) ягнёнок m
• słowacki: (1.1) barančiatko n
• ukraiński: (1.1) ягнятко n
• wilamowski: (1.1) łammła n
• włoski: (1.1) agnellino m

źródła: