język staropolski
język staropolski (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˈjɛ̃w̃zɨk ˌstarɔˈpɔlsʲci], AS: [i ̯ẽũ̯zyk staropolsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) język używany na ziemiach polskich w dobie staropolskiej (IX-XVI wiek); zob. też język staropolski w Wikipedii
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Old Polish language
- źródła: