Wikisłownik

język standardowy

język standardowy (język polski) edytuj

wymowa:
​?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. prestiżowa odmiana danego języka, pełniąca funkcję normy ogólnoetnicznej, stawiana w opozycji do wernakularnych form języka
(1.2) jęz. język posiadający wypracowaną formę standardową, tj. język, który przeszedł etap standaryzacji
odmiana:
(1.1-2) związek zgody,
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikjęzyk standardowyjęzyki standardowe
dopełniaczjęzyka standardowegojęzyków standardowych
celownikjęzykowi standardowemujęzykom standardowym
biernikjęzyk standardowyjęzyki standardowe
narzędnikjęzykiem standardowymjęzykami standardowymi
miejscownikjęzyku standardowymjęzykach standardowych
wołaczjęzyku standardowyjęzyki standardowe
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) norma języka standardowego • kodyfikacja języka standardowego • ideologia języka standardowego
synonimy:
(1.1) dialekt standardowy • język ogólny • język ogólnonarodowy • język literacki • dialekt literacki • dialekt kulturalny • narzecze ogólne • narzecze kulturalne
(1.2) język literacki
antonimy:
(1.1) język wernakularny • dialekt wernakularny • dialekt terytorialny • dialekt regionalny • dialekt obiegowy • dialekt lokalny
(1.2) język wernakularny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zob. też język standardowy w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=język_standardowy&oldid=8132366”