język programowania
- wymowa:
- IPA: [ˈjɛ̃w̃zɨk ˌprɔɡrãmɔˈvãɲa], AS: [i ̯ẽũ̯zyk progrãmovãńa], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • -ni…• akc. pob.
-
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) inform. język sztuczny przeznaczony do zapisu algorytmów lub programów komputerowych; zob. też język programowania w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) związek rządu,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik język programowania języki programowania dopełniacz języka programowania języków programowania celownik językowi programowania językom programowania biernik język programowania języki programowania narzędnik językiem programowania językami programowania miejscownik języku programowania językach programowania wołacz języku programowania języki programowania
- przykłady:
- (1.1) Pascal jest językiem programowania wysokiego poziomu.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) programming language
- arabski: (1.1) لغة برمجة
- baskijski: (1.1) programazio-lengoaia
- bułgarski: (1.1) език за програмиране m
- czeski: (1.1) programovací jazyk m
- duński: (1.1) programmeringssprog n
- estoński: (1.1) programmeerimiskeel
- fiński: (1.1) ohjelmointikieli
- hiszpański: (1.1) lenguaje de programación m
- łotewski: (1.1) programmēšanas valoda ż
- norweski (bokmål): (1.1) programmeringsspråk n
- norweski (nynorsk): (1.1) programmeringsspråk n
- nowogrecki: (1.1) γλώσσα προγραμματισμού ż
- rosyjski: (1.1) язы́к программи́рования m
- szwedzki: (1.1) programspråk n, programmeringsspråk n
- węgierski: (1.1) programozási nyelv
- źródła: