język policentryczny

język policentryczny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. język, któremu można przypisać więcej niż jedną formę standardową; zob. też język ogólny#Policentryzm lingwistyczny w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	język policentryczny	języki policentryczne
dopełniacz	języka policentrycznego	języków policentrycznych
celownik	językowi policentrycznemu	językom policentrycznym
biernik	język policentryczny	języki policentryczne
narzędnik	językiem policentrycznym	językami policentrycznymi
miejscownik	języku policentrycznym	językach policentrycznych
wołacz	języku policentryczny	języki policentryczne

przykłady:

(1.1) Z uwagi na to, że język niemiecki jest językiem policentrycznym, w odniesieniu do terminów prawnych i prawniczych istotne znaczenie ma użycie określonego terminu na danym obszarze.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) język pluricentryczny

antonimy:

(1.1) język monocentryczny

hiperonimy:

(1.1) język

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) polycentric language
• chorwacki: (1.1) policentrični jezik m
• niemiecki: (1.1) polyzentrische Sprache ż
• serbski: (1.1) полицентрични језик m

źródła: