Wikisłownik

język ojczysty

język ojczysty (język polski) edytuj

wymowa:
IPA: [ˈjɛ̃w̃zɨk ɔjˈʧ̑ɨstɨ], AS: [i ̯ẽũ̯zyk oi ̯čysty], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę  ​?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. język przyswojony jako pierwszy w otoczeniu, w którym się wychowuje; zob. też język ojczysty w Wikipedii
odmiana:
(1.1) związek zgody;
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikjęzyk ojczystyjęzyki ojczyste
dopełniaczjęzyka ojczystegojęzyków ojczystych
celownikjęzykowi ojczystemujęzykom ojczystym
biernikjęzyk ojczystyjęzyki ojczyste
narzędnikjęzykiem ojczystymjęzykami ojczystymi
miejscownikjęzyku ojczystymjęzykach ojczystych
wołaczjęzyku ojczystyjęzyki ojczyste
przykłady:
(1.1) Suahili jest językiem ojczystym dla około 5 milionów osób w Kenii i Tanzanii.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pierwszy język
antonimy:
(1.1) język obcy
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=język_ojczysty&oldid=8376055”