język ogólny (język polski) edytuj

wymowa:
?/i ?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. ogólnoetniczny standard języka
(1.2) jęz. zespół środków językowych akceptowanych i rozumianych przez ogół użytkowników języka (nieobejmujący żargonizmów czy też terminów właściwych dla określonej dziedziny wiedzy)
odmiana:
(1.1-2) związek zgody,
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) język standardowy, narzecze ogólne[1]
(1.2) język powszechny, język popularny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zob. też język ogólny w Wikipedii
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: język standardowy
źródła:
  1. K. Ozóg, Ustna odmiana języka ogólnego – Współczesny język polski [w:] J. Bartmiński (red.), Encyklopedia kultury polskiej XX wieku, wyd. 2, Wrocław 1993, s. 87.