iver

iver (język duński)

wymowa:

Dania: ['iˀwɔ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zapał, entuzjazm

odmiana:

(1.1) en iver, iveren, blm

przykłady:

(1.1) Han kastede sig med iver over programmering. → Z zapałem rzucił się do programowania.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ivrig

związki frazeologiczne:

etymologia:

dolnoniem. iwer

uwagi:

źródła:

iver (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gorliwość, zapał, żarliwość

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ivrig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

iver (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gorliwość, zapał, żarliwość

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ivrig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

iver (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) gorliwość, zapał, żarliwość

odmiana:

(1.1) en iver, ivern, blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ivra, beivra

przym. ivrig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: