iugum

iugum (język łaciński) edytuj

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) jarzmo

(1.2) zaprzęg, para zwierząt pociągowych^[1]

(1.3) przen. jarzmo niewoli

(1.4) przen. stan małżeński^[2]

(1.5) pasmo lub grzbiet górski^[1]

(1.1-5) iugum, iugī (deklinacja II)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	iugum	iuga
dopełniacz	iugī	iugōrum
celownik	iugō	iugīs
biernik	iugum	iuga
ablatyw	iugō	iugīs
wołacz	iugum	iuga

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:: (1.4) coniugium

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. iugatio ż, iugulum n, iunctio ż; przym. iugalis, iunctus; czas. iugo, iungo

związki frazeologiczne:

etymologia:: (1.1) praindoeur. *yeug- → łączyć^[3], praindoeur. *iugom → jarzmo^[4]; por. sanskr. युग (yuga) → jarzmo, योग (yoga) → (po)łączenie, (z)jednoczenie; gr. ζυγόν (zygon) > n.gr. ζυγός (zygos) → waga, jarzmo; litew. jungas → jarzmo, jungti → łączyć; st.ang. geoc > ang. yoke → jarzmo; (1.2-5) od (1.1)

uwagi:: (1.1-5) alternatywna pisownia: jugum

źródła:

↑ ^1,0 ^1,1 Hasło „iugum” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1.
↑ Hasło „iugum” w: Jerzy Mańkowski, Praktyczny słownik łacińsko-polski, Prószyński i S-ka, Warszawa 2008, ISBN 9788374698696.
↑ Hasło „jugular” w: Online Etymology Dictionary.
↑ Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2001, s. 33.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=iugum&oldid=7495632”