italianizm
italianizm (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌitaˈlʲjä̃ɲism̥], AS: [italʹi ̯ä̃ńism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• podw. art.• nazal.• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jęz. wyraz, zwrot, forma gramatyczna zapożyczona do jakiegoś języka z języka włoskiego; zob. też italianizm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik italianizm italianizmy dopełniacz italianizmu italianizmów celownik italianizmowi italianizmom biernik italianizm italianizmy narzędnik italianizmem italianizmami miejscownik italianizmie[1] italianizmach wołacz italianizmie[1] italianizmy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) romanizm
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Italia ż, Italianiec mos, italianiec mos, italianistyka ż, italianista mos, italianistka ż, italika ż/nmos, italizowanie n
- przym. italski, italijski
- czas. italizować ndk.
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Językoznawstwo
- tłumaczenia:
- czeski: (1.1) italianismus m, italismus m
- hiszpański: (1.1) italianismo m
- słowacki: (1.1) italizmus m, talianizmus m
- włoski: (1.1) italianismo m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
- ↑ Hasło „italianizm” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
- ↑
Hasło „italianizm” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
