irre

irre (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [ˈɪʀə]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) obłąkany, zwariowany, szalony

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) forma odmieniona (1 os. lp Präs) od irren

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der irre ein irrer irrer	die irre eine irre irre	das irre ein irres irres	die irren irren irre
Gen.	słaba mieszana mocna	des irren eines irren irren	der irren einer irren irrer	des irren eines irren irren	der irren irren irrer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem irren einem irren irrem	der irren einer irren irrer	dem irren einem irren irrem	den irren irren irren
Akk.	słaba mieszana mocna	den irren einen irren irren	die irre eine irre irre	das irre ein irres irres	die irren irren irre

(2.1) zob. irren

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Irrer m, Irre

czas. irren

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: